சும்மாதான் இருக்கிறேன் - தமிழ்க் கவிதை - SUMMA IRUKKIREN TAMIL KAVITHAI

 

சும்மாதான் இருக்கிறேன் - கவிதை

ஆம், நான் சும்மாதான் இருக்கிறேன்..

வாசல் தெளித்து

வடிவாய்க் கோலமிட்டு

வாங்கி வைத்த ரேஷன் அரிசி

பொத்தல் பையிலிருந்து வழிந்து

சத்தம் இடாதபடி எடுத்து

சமைக்கத் தொடங்கி..

விலை ஏறிவிட்ட சிலிண்டரை

வெறுமையுடன் ஒரு பார்வை பார்த்தபடி

விறகு அடுப்பில் சமைக்கும்போது..

வீட்டுச் சத்தம் வெளியில் கேட்காது

வீட்டுப் புகையும் வெளியே செல்லாது – ஆம்

குருவிக்கூடு போல் என் அன்புக் கூடு..

கண்களைக் கசக்கியவாறே காய்கறி தேட

கடைசிப்பையன் கடித்து வைத்த தக்காளியோடு

மூத்தவள் தின்றது போக நாலைந்து

வெண்டைக்காய்கள் கண்ணில் பட

கழுவிச் சமைத்தபோது..

வேலைக்குச் சென்று

வெறும் தரையில் படுத்திருந்த மகராசன்

விழிக்கும் சத்தம் கேட்டுவிட

காப்பித்தண்ணிக்கு உலை வைத்தேன்

கடன் வாங்கிய பாலால்...

கடிச்சுக்க ஒண்ணும் இல்லையாக்கும்

கழனித் தண்ணி போல் இருக்கு

என்ற முனகலுடன்...

என்னவன் புகைத்த பீடி..

சமையல் புகையுடன் கலந்துவர

இருமலையும் அடக்கிக்கொண்டு

எழுப்பிவிட்டேன் என் இளந்தளிர்களை..

இன்னைக்கும் பள்ளிக்கூடமா? என்ற

கேள்வியுடன் எழுந்த என் கடைக்குட்டியை

காலைக்கடன்களை முடிக்க வைத்து

இளஞ்சூடாய்த் தண்ணீர் கொண்டு

குளிப்பாட்டினேன்.

நேற்றுத் துவைத்த துணி

ஆலமரத்து வௌவாலாய்த்

தொங்கிக் கொண்டிருக்க..

கையால் சுருக்கம் எடுத்து

என்னவனே! உன்னால் தான்

நம் வறுமை ஒழியும் என்றபடி

உடுத்திவிட்டேன்!

என் சமத்துப் பெண்ணோ

தானாய்க் கிளம்பி தம்பியை அரவணைத்தபடி

ஒரு மைல் தொலைவில் உள்ள

பள்ளிக்கு நடையிட்டாள்..

பிள்ளைகள் உண்டதுபோக

மிச்ச உணவை வழித்தெடுத்து

என் தலைவன் கொண்டு செல்லும்

பாத்திரத்தில் போட்டு வைத்தேன்

100 நாள் வேலைக்குத் தாமதமாகிவிட்டது

இன்னும் கிளம்பலையா? கேள்வியோடு வந்த

என் தோழியுடன் கூடையோடு புறப்பட்டேன்

கிடந்த பழையதைக் கூடத் தின்ன மறந்து..

ஓடி ஓடிச் சென்றும்

உங்களுக்கு இம்புட்டு நேரமா?

இவ்வளவு தாமதம்னா இனிமே வராதீக..

கணக்கெடுக்கும் பஞ்சாயத்து ஆளு

வார்த்தை சவுக்கடியாய் வந்துவிழ

இத விட்டா வேற பொழப்பேது

உச்சிவெயில் தலைக்குள் இறங்க

எல்லாரும் ஓய்வெடுக்க..

வீட்டில் கத்திக் கொண்டிருக்கும்

ஆட்டுக்குட்டிகளுக்குக் கடிக்க

பசும்புல் அரித்துக் குமித்தேன்

வார பொங்கலுக்குள்ள இதுகளை

எப்படியாச்சும் ஒழிச்சு விட்ரணும்..

கொண்டு போன தண்ணி பத்தாம

நா வறண்டு நான் வருகையிலே

பசியால் கத்தியபடி என் வீட்டுக் குட்டிகள்

என் வருகை பார்த்து நிற்க

பசும்புல் கடிக்கும் அழகு கண்டு

என் பசி மறந்து நிற்க..

உடுத்தி அவிழ்த்த வேட்டி, துண்டோடு வரவேற்க

எடுத்துப் போட்டேன் துவைத்து எடுக்க..

நாலு பானை கூடக் கொள்ள மாட்டேங்குது

இந்தக் கீறல் விழுந்த தொட்டி..

தலையில் ஒன்றும் இடுப்பில் ஒன்றுமாய்ச்

சுமந்து வந்த தண்ணீர்

தொட்டி நிறைக்க துவைத்து எடுக்க..

காலை போட்டு வைத்த பாத்திரங்கள்

என்னை என்ன செய்யப் போகிறாய்?

என்று கேள்வி கேட்க..

சாம்பலும் புளியும் கொண்டு

அவற்றைத் தேய்த்து எடுத்தேன்!

நேற்றைய பழங்கஞ்சியால் என்

பசி நிறைக்க உதவியது

அக்கா கொடுத்த மோர் மிளகாய்..

ரசம் துவையலோடு

இன்றைய பாட்டை முடித்துக்கொள்ள

முடிவு செய்து செயலில் இறங்கினேன்..

வீடு வாசல் கூட்டி பெருக்கி

திண்ணையிலே நான் அமர

வந்து சேர்ந்தாள் வள்ளிக்கிழவி

ஊர்ப்புறணி பேசுவதற்கு..

வேலைக்குப் போன மனுசன்

வரும்போதே பார்க்கிற பார்வை

வீட்டுல உக்காந்து

வெட்டி கதை பேசியே உனக்கு

பொழுது போயிருதோ?

என்பது போல் இருந்தது..

பள்ளிவிட்டுத் துள்ளிவரும் என்

பிள்ளைகள் ஆசையாய்ச் சாப்பிட

கூழுக்கு வைத்திருந்த கேப்பையை

சூடாய்த் தட்டி எடுத்து வைத்தேன்.

ஆம், நான் சும்மாதான் இருக்கிறேன்.!

கவிஞர் கல்லூரணி முத்துமுருகன்

பேச - 9443323199