கட்டுரைகள், கடிதங்கள், இயங்கலைத் தேர்வுகள், இலக்கண விளக்கங்கள், கற்றல் வளங்கள், கையேடுகள், மனவரைபடங்கள், மாதிரி வினாத்தாள்கள், தமிழ் சார்ந்த எண்ணற்ற பதிவுகளுக்கு தமிழ்த்துகள் வலைதளம். தங்களின் மேலான கருத்துகளுக்கு - செ.பாலமுருகன், அருப்புக்கோட்டை. திறன்பேசி எண் - 9865447641

தலைப்பு கொடுத்து இங்கே தேடவும் (சுருக்கமாக)

Wednesday, October 16, 2024

நீர்நிலைகளைப் பாதுகாக்க முயற்சிக்கும் ஒரு கதை அழகிய ஆற்றின் அழுகை

 A story of trying to protect water bodies is the cry of the beautiful river

அழகிய ஆற்றின் அழுகை

முன்னொரு காலத்தில், ஒரு கிராமம் இருந்தது. அந்தக் கிராமத்தின் நடுவே ஒரு அழகிய ஆறு ஓடிக்கொண்டிருந்தது. அந்த ஆறு கிராமத்தின் உயிர் நாடி போன்றது. ஆற்றின் நீரில் கிராம மக்கள் குளிப்பார்கள், துணி துவைப்பார்கள், பாட்டிகள் கதை சொல்லும் இடமாக அது இருக்கும். ஆற்றின் கரையில் குழந்தைகள் விளையாடுவார்கள். அந்த ஆறு எவ்வளவு தெளிவாக இருந்ததென்றால், ஆற்றின் அடிப்பகுதியில் உள்ள கற்கள் தெரியும் அளவிற்குக் கண்ணாடி போல.

ஆனால், காலங்கள் மாறின. கிராம மக்களின் வாழ்க்கை முறை மாறியது. தொழிற்சாலைகள் வந்தன. அந்தத் தொழிற்சாலைகளிலிருந்து வெளியேறும் கழிவுநீர் அந்த ஆற்றில் கலந்தது. விவசாயிகள் பயிர்களுக்கு இரசாயன உரங்களை அதிகமாகப் பயன்படுத்தினர். அந்த உரங்கள் மழைநீரில் கலந்து ஆற்றை அடைந்தது.

ஆறு இனி அழகாக இல்லை. அதன் நீர் நிறம் மாறிவிட்டது. மீன்கள் அனைத்தும் இறந்து போயின. ஆற்றின் கரையில் துர்நாற்றம் வீசியது. கிராம மக்கள் அந்த ஆற்றைப் பயன்படுத்த முடியாமல் போனார்கள். தன்னை நினைத்து ஆறு அழுதது. இயற்கையின் அழுகை இறைவனுக்குக் கேட்டது.

ஒரு நாள் ஒரு சிறுமி, அந்த ஆற்றின் கரையில் அமர்ந்து அழுதாள். அவளுக்கு அந்த ஆறு மிகவும் பிடிக்கும். ஆனால், இப்போது அது இப்படி மாறிப்போனதை நினைத்து அவளுக்கு மிகவும் வருத்தமாக இருந்தது.

அவள் தன் நண்பர்களிடம், ஆசிரியரிடம், பெரியவர்களிடம் இதைப் பற்றிச் சொன்னாள். அவர்கள் அனைவரும் சிறுமியின் பேச்சைக் கேட்டு கவலைப்பட்டார்கள். அவர்கள் ஒன்று சேர்ந்து ஆற்றைப் பாதுகாக்க முடிவு செய்தார்கள்.

அவர்கள் தொழிற்சாலைகளுக்குச் சென்று, கழிவுநீரை ஆற்றில் கலக்கக் கூடாது என்று கேட்டுக் கொண்டார்கள். விவசாயிகளிடம் இயற்கை உரங்களைப் பயன்படுத்தும்படி கூறினார்கள். அவர்கள் ஆற்றின் கரையில் மரங்களை நட்டு, குப்பைகளைப் போடாமல் இருக்க எச்சரிக்கைப் பலகைகள் வைத்தார்கள்.

கிராம மக்கள் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து செயல்பட்டதால், ஆறு மெல்ல மெல்ல சுத்தமாகத் தொடங்கியது. மீன்கள் மீண்டும் ஆற்றில் திரிந்தன. ஆற்றின் கரையில் பறவைகள் கூடின. கிராம மக்கள் மீண்டும் ஆற்றில் குளித்து மகிழ்ந்தனர்.

இந்தக் கதை நமக்கு சொல்லும் பாடம் என்னவென்றால், நாம் வாழும் இயற்கையை நாம் பாதுகாக்க வேண்டும். நாம் இயற்கையை அழித்தால், இயற்கை நம்மை அழிக்கும். எனவே, நாம் இன்று முதல் நம்மைச் சுற்றியுள்ள நீர்நிலைகளைப் பாதுகாப்போம்.

இந்தக் கதை மூலம் நாம் கற்றுக்கொள்ளும் பாடங்கள்:

  • நீர்நிலைகள் நம் வாழ்விற்கு மிகவும் முக்கியம்.
  • நீர் மாசுபாட்டின் விளைவுகள் மிகவும் கடுமையானவை.
  • நாம் அனைவரும் ஒன்று சேர்ந்து நீர்நிலைகளைப் பாதுகாக்க வேண்டும்.
  • இயற்கையைப் பாதுகாப்பது நம் கடமை.

தமிழ்த்துகள்

Blog Archive