- அங்கதம் = தோளணி, அரவு
- அசைதல் = ஆடல், தங்கல்
- அடுதல் = சமைத்தல், கோறல்(கொல்லுதல்)
- அண்டர் = தேவர், ஆயர்
- அண்ணல் = பெருமை, தலைவன், பெருமை
- அணங்கு = தெய்வம், துவமை(துறக்க)மாதர், மையல், நோய், வருத்தம், கொலை,
- அணி = பூண், அழகு
- அந்தம் = ஈறு, அழகு
- அந்தில் = அவ்விடம், அசைநிலைக் கிளவி
- அம்பரம் = கூரை, கடல், ஆகாயம்
- அமர்தல் = மிகுதி, பொலிவு
- அயில் = வேல், கூர்மை
- அரணம் = மதில், கவசம்
- அரலை = கழலை(உடலில் தோன்றும் கட்டி), கனியின் காழ் (பழத்திலுள்ள கொட்டை)
- அரி = கண்வரி, கடல், பொன், கிண்கிணிப்பரல், (கிண்கிணிப்)பொன், நிறம், குதிரை, தவளை, குரங்கு, பகை, வாள், சயனம், வலி, வண்டு, வெம்புகை, (என்னும் 15 பொருளுடன்) சிங்கம், திருமால், திகரி, இரவி, இந்திரன், காற்று, யமன், அங்கி, (ஆகிய வடமொழிச் சிதைவும் பொருளாம்)
- அரில் = பிணக்கு, சிறு-துறும்பு, குற்றம்
- அருகல் = சுருங்குதல், காதல்
- அருணம் = சிவப்பு, ஆடு
- அலரி = பூ-மரம், அருகன்
- அழுங்கல் = இரக்கம், கேடு
- அளக்கர் = கடல், நிலம், சேறு
- அளகம் = மாதர் மயிர், மரவின் முள்ளை(திருவையின் முளை)
- அளி = வண்டு, மது, கொடை, அன்பு
- அற்றம் = மறைபொருள், சோர்வு
- அறல் = அறுதல், நீர், நீர்த்திரை, திரையலையால் சேரும் கருமணல்
- அன் = கூர்மை, செறிவு
- ஆகம் = மார்பு, உடல்
- ஆசு = சிறுமை, குற்றம், விரைவு, மெய்-புகு-கருவி (கவசம்)
- ஆணை = ஏவல், மெய்ப்பாட்டு இலாஞ்சனை(முத்திரை), சூள், விறல், செயல்
- ஆய்தல் = நுணுக்கம், தெரிதல்
- ஆயம் = கூட்டம், சூது-கருவி
- ஆர் = கூர்மை, ஆத்தி-மலர, தேர்ச்சக்கரத்-துளை
- ஆர்தல் = நிறைதல், உண்டல்
- ஆரம் = சந்தனம், மாலை, பூண், ஆத்தி, முத்து,
- ஆரல் = செவ்வாய்க்-கோள், கார்த்திகை-நாள்
- ஆலுதல் = ஆடல், ஒலித்தல்
- ஆற்றல் = வலி, செயல், வல்லார்-ஆற்றல், ஆள்வினை
- இடி = தகரம், சுண்ணம், தருப்பணப்பிண்டி,
- இதழ் = பூவின் தோடு, பனை-இதழ், வாயின் அதரம்
- இதை = மரக்கலப் பாய், புதுப்புனல்
- இயல் = சாயல், நடை
- இரங்கல் = அரவம், அழுஙல், இசைத்தல்
- இரலை = தலைநாள்-பெயர் (அசுவணி-நாள்), ஊதுகொம்பு, புல்வாய்-மான், கலைமான்
- இராகம் = கீதம், நிறம், செந்நிறக் கெழு, ஆதரவு, முடுகியல்
- இருத்தல் = செகுத்தல், வீழ்த்தல்
- இவர்தல் = சேறல், எழுச்சி, செறிவு, விருப்பம், ஏறல்
- இழும் = ஓசை, இனிமை
- இளைமை = இளமைத் தன்மை, மத்தம் (பித்து)
- இறத்தல் = மிகுதல், கடத்தல், சாதல்
- இறுத்தல் = தங்கல், சொல்லல்
- இறும்பூது = வியப்பு, இராசீலம், சிறு-தூறு, மலை (4)
- இறை = கடன் (கடமை), இல்லினில் இறப்பு (இறைவானம் என்னும் கூரைச்சரிவு), சிறுமை, தங்கல், உயர்ந்தோர், சிறந்தோர்
- உடு = நாள்-மீன், பகழி (அம்பு)
- உணர்தல் = கருதல், தெளிவு
- உந்தி = கொப்பூழ், தேர்-அச்சு, யாழ்-உறுப்பு
- உம்பர் = மேலிடம், அமரர்
- உருத்தல் = தோன்றல், வெருட்சி (மருளல்)
- உலவை = மரத்தின் கோடு, மருப்பு, காற்று,
- உழை = மான், யாழின் நரம்பு, அருகிடம், அறைதல்
- உறழ்வு = இடையீடு, உணர்வு, ஒத்தல், செறிவு
- உறை = நீர் முதலாகிய நுனி, மருந்து, முதல்-நோய் நீக்கி இன்பம் கொடுக்கும் பொருள், கூறை மாசு கழுவும் உவர்நீர் (புதுத்துணியின் அழுக்கை நீக்கும் உவர்நீர், பாலுறு பிரை, காரம்(சுவை) ஒழுகல், ஓர் இடைச்சொல்
- ஊக்கம் = வண்மை, முயற்சி, மனத்தின் மிகுதி, உண்மை
- ஊர்தி = தேர், மா, சிவிகை,
- ஊறு = இடையூறு, கொலை
- எஃகு = வேல், கூர்மை
- எகினம் = கவரிமா, அன்னம், நாய்,
- எதிரி = மோதும் இருதிறப் படை
- எல் = ஒளி, இரவி, பொழுது
- எல்லை = பகலவன், அளவை
- எள்ளல் = நகை, இகழ்ச்சி
- எற்று-எனல் = எற்று-எனல், எள்(ஏளனம்ஃ-செய்)-எனல்
- எற்றுதல் = புடைத்தல், எறிதல்
- ஏண் = வலிமை, நிலையுடைமை
- ஏணி = மரன்-கன்று, எல்லை
- ஏமம் = சேமம், காவல், இன்பம், இரவு, பொன், ஏமாப்பு, மயக்கம்
- ஏவல் = வியங்கோள், ஆணை
- ஏற்றல் = கோடல், எதிர்த்துப் பொருதல்
- ஏனை = மீன்-விகற்பம், ஒழிவு
- ஓதி = மாதர்-மயிர், மாலை, அன்னம்,
- ஓரி = ஆடவர்-மயிர், முசு(வாலில்லாக் குரங்கு)
- ஓரை = கூட்டம், மகளிர்-விளையாட்டு, இராசி(களில் ஒன்று)
- கட்சி = காடு, கூடு
- கட்டளை = (பொன்னின்) நிறை-அறி-கருவி, உரையறிகருவி, பிறவினை-ஒப்பு
- கடி – காப்பு, கூர்மை, விரைவு, விளக்கம், அச்சம், சிறப்பு, வரைவு, மிகுதி, புதுமை, தோற்றம், மெய்படத் தோன்றும் பொருட்டு, ஐயம், #கரிப்பு
- கடி = வாசம், பேய், மணம்-புணர்தல்,
- கடிகை = பேதம், சமயம், நாழிகை
- கடு = கடு-மரம், விடம்
- கண்டகம் = சுரிகை, உடைவாள், முள் (3)
- கண்டம் = மெய்புகு கருவி, கழுத்து, துண்டம், திரை, வான், தேசம்
- கணம் = வட்டம், திரட்சி, கணமாக இருத்தல், மேகம்
- கணை = திரட்சி, பகழி
- கதலி = வாழை, துகில்(துணி)-கொடி
- கதழ்வு = வேகம், கறுத்தல்(சினம்)
- கந்தம் = புலன், கிழங்கு, கருணை
- கந்தரம் = மலை-முழை, கழுத்து, கந்தழி, மேகம்
- கம்பலை = இன்னாங்கு(துன்ப) ஓசை, நடுக்கம், அச்சம்
- கய(வு) = பெருமை, மேன்மை
- கயம் = ஆழம், யானைக்கன்று
- கரணம் = சொல்லிய முதற்பொருள், துணைக்கரணம், பல்வகை ஆடல், மனத்தின் பகுதி, கல்வி, எண்
- கரில் = கொடுமை, குற்றம், கார்ப்பு
- கருங்கை = கொன்று-வாழ்-தொழில், வன்-பணித்-தொழில்,
- கருவி = கவசம், பல்லியம்(பல்வகை இசைக்கருவிகள்), தொடர்பு, யாழ், படைக்கலம், கனகமுதற்பூண், தொகுதி, மேகம், கல்-அணை, உபகாரம்
- கரைதல் = மொழிதல், கூவல்(கூவுதல்)
- கலித்தல் = எழுச்சி, ஒலித்தல்
- கலுழி = கலங்கல்-நீர், முல்லைநிலக் கான்யாறு
- கலை = நூல், கல்வி, காஞ்சி, ஆடை, முகவு, ஆனேறு(காளை), காலநுட்பம்
- கவலை = துன்பம், கவர்-வழி (பிரிந்துபோகும் வழி)
- கவனம் = கடுப்பு, நாடு
- கழங்கு = ஓர்-ஆடல், கொடிக்கழல்
- கழல் = காலின் அடி, காலடு-தோல்(செருப்பு), கால்-அணி
- கழிதல் = மிகுதல், கடத்தல், சாதல்
- கழுது = வண்டு, பேய், இதணம்
- களம் = மிடறு, பெருநிலம், கருமை (3)
- களரி = கருமம்-செய்-இடம், களம், பெருநிலம்,
- களன் – பொய்கை, தொடர்பு, மருத-நிலன், களம் (4)
- கற்பம் = ஊழி, கமலத்தோன் ஆயுள்
- கறை = நிறம், உதிரம், உரல், திறை, கறையென் கிளவி
- கன்னல் = சருக்கரை, கரகம், நாழிகை-வட்டில், (பொருந்துமிடத்தில்) குடம்
- கனலி = தீபம், கதிரவன்
- கனவு = மயக்கம், துயில்
- கா(வு) = காத்தல், கா (காவடி, நிறுத்தல் அளவை)
- காசு = மணி, குற்றம்
- காசை = நாணல், காயா-மரம்
- காஞ்சி = எதிர்-ஊன்றுதல், நிலையின்மை, அணிமேகலை, ஒரு மரப்பெயர்,
- காதை = மொழி, கதை
- காயம் = யாக்கை, கார்ப்பு (பெருங்காயம்)
- கார் = மேகம், மாரிக்காலம், நீர், கருமை, நிகழ்த்தும் கருவி
- காரி = ஆலம்(விஷம்), நஞ்சு, சனிக்கோள், சாத்தனார், இருள்-நிறத்தன
- காரிகை = அழகு, அழகுடை-மாதர், கட்டளைக்-கலித்துறை
- காலம் = நாள்-கூறு, காலம்
- காழ் = கொல்பரல்(கொல்லும் பரல்-கற்கள்), சேகு(மரத்தில் சிவந்திருக்கும் வயிரம்), மணியின் கோவை, மாலை, ஒளி
- கான் = விரைவு, காடு
- கானல் = கதிரொளி, கடல் சார் நிலத்திலும், மலைசார் நிலத்திலும் தானே எழுந்த நன்மரச் சோலை
- கிழி = எழுதுபடம்(எழுதும் துணி), இருநிதிப் பொதி, கிழிபடு-துகில்
- குயம் = அரிவையர் முலை, கொடுவாள், இளைமை,
- குயிறல் = கூறல், செறிதல், குடைதல்
- குரல் = பயிர்க் கதிர், யாழின் நரம்புகளில் ஒன்று
- குரை = ஒலி, இடைச்சொல்
- குலம் = இல்லம், குடிமை, கூட்டம்
- குவலயம் = நெய்தல், நிலம்
- குழல் = மயிர், துளை
- குழை = குண்டலம், தளிர், சேர்
- குளிர் = கிளி கடி கருவி, இலை-மூக்கு-அரி-கருவி, குளிர்ச்சி, குட-முழவு, ஞெண்டு
- குறிஞ்சி = மலைச்சார்-நிலம், செம்மலர்-முள்ளி, குறிஞ்சி நிலப் பாடல்,
- கூலம் = பல-பண்டம் (மளிகை), பல-பண்டத் தெரு, வார்புனல்-கரை (நீரோடும் கரை)
- கூழ் = பல்வகை உணவு, பயிர், பொன்,
- கூளி = நட்பு, தொகுதி, பேய் (3)
- கேவலம் = தனிமை, முத்தி
- கேள்வி = கல்வி, செவி
- கைக்கிளை = ஒருதலைக் காமம், யாழில் ஒரு நரம்பு,
- கொண்டல் = மேகம், கூதிர், கீழ்க்காற்று
- கொற்றம் = அரசியல், வெற்றி
- கொன் = அச்சம், பயனிலி, காலம், பெருமை (4)
- கோ = அந்தரம், குலிசம், பார், அத்திரம், நீர், திசை, மலை, வேல், மன்னவன், விழி, பசு,
- கோடரம் = கொம்பு, மரக்கோடு, பொதும்பு (சோலை)
- கோடு = சங்கு, ஊதுகொம்பு, மாவின் மருப்பு (விலங்கினக் கொம்பு), மரத்தின் பணை (கிளை), நீள்புனல்-கரை (புனல் நிற்கும் நீண்ட கரை)
- கோதை = பூப்புனை-மாலை, மாலை-புனை-மாதர், தோல்-புனை-வில்-நாண், தெடர்-கைக்-கட்டி, கோச்சேரன் பெயர், மயிர், காற்று
- கோல் = நிறையறி=துலாம், அஞ்சனம் எழுதும் கருவி, இறைவன் முறை-நடத்துதல், யாழ்-நரம்பு, அம்பு, குதிரை-மத்திகை (குதிரை ஓட்டும் சாட்டை)
- கோள் = குணம், கோட்பாடு, கோள் (தன்னொளி இல்லா விண் கோள்கள்)
- கோன் = அலர்கதிர்முதல், அமரர், நாள், கொலை, இடையூறு
- சாமம் = யாமம், உபாயம்
- சாறு = விழா, கள்
- சிக்கம் = உச்சி, மயிர்வார் சீப்பு, உறி,
- சித்திரம் = மெய்யே போலப் பொய்யை உரைத்தல், செய்-கோல-வடிவம், அழகு
- சிரகம் = திவலை, கரகம்
- சிலம்பு = மலை, ஒலி, பொலஞ்செய் (பொன்னால் செய்த) காலணி, புணர்தல்
- சிலை = வில், மலை
- சிறை = காவல், இறகு
- சினை = கரு, உறுப்பு, மரக்கோடு
- சீர் = இசைக்கருவி-ஓசை, பாரம், ஒன்றுதல், கால்-தண்ட்டை, ஒண்புழ், அழகு, செல்வம், சீர்மை
- சுடர் = மதி, ஞாயிறு, கனலி, ஒளி
- சுடிகை = சுட்டி, மயிர்-முடி
- சூர் = தெய்வம், அச்சம், நோய்,
- சூழி = முகப்படாம், வாவி
- செச்சை = வெட்சி, வெள்ளாட்டுக்-கடா
- செம்மல் = இறைவன், பழம்பூ, வீரர், புத்திரர், செந்நிறம்
- செயிர் = குற்றம், சினவல் (சினம் கொள்ளல்)
- செழுமை = வளன், கொழுப்பு
- சேண் = உயர்வு, நீளம்
- சேந்து = கருந்தோடு, ஒப்பு
- சேய் = செவ்வாய், முருகன், இளைமை, புத்திரர்,
- ஞானம் = அறிவு
- ஞெள்ளல் = சோர்வு, மிகுதல், உடன்படல், படுகர், நாவின் ஒலி, தெரு, தெரு, மேன்மை
- தடம் = பெருமை, கோட்டம் (வளைவு), மலை
- தண்டு = தண்டு, ஊன்று, தடி
- தண்ணடை = நாடு, ஊர்
- தபனன் = அனல், அருக்கன்
- தபுதல் = கெடுதல், சாதல்
- தரணி = நிலம், மலை, இரவி
- தவல் = மிகுதல், குறைதல்
- தன்மை = இயல்பு, தன்மையுடைய பொருள்
- தனிமம் = அழகு, மெத்தை
- தா(வு) = வலி, வருத்தம், தாவு, இடையிடு
- தாணு = குற்றி, தூண்
- தாமம் = ஒளி, தார்-மாலை
- தாயம் = உரிமை, தம்குடித்-தமர்
- தார் = பூ, பூமாலை, போரில் முன் செல்லும் கொடிப்படை, மாவினுக்கு அணிகலன், கிண்கிணி மாலை, பெயர்க்கொடை
- தாரம் = அரும்பண்டம், வெள்ளி, வெள்ளி-ஒளி, ஏழு நரம்புகளில் ஒன்று
- தாலம் = தரை, பனை, நாக்கு, உண்கலம்
- தாவரம் = மரமும் மலையும் போல நிற்பன, தரு என்னும் மரத்தின் பெயர்
- தானை = கைப்படை, காலாட்படை, ஆடை
- திணை = குலம், ஒழுக்கம், ஒழுக்கம் நிகழ்ந்த நிலம்,
- துஞ்சல் = சாதல், நிலைத்தல், உறங்கல்
- துணங்கை = ஆடல், திருநாள், விழா
- துத்தி = சுணங்கு, பொறி, துய்ப்பன
- துப்பு – வண்ணம், பவளம், வலிமை, அரக்கு
- துன்னல் = குறுகல், செறிவு
- தூங்கல் = ஆடல், தாழ்வு
- தூவி = பசை, தசை, பறவை-இறகு,
- தேசிகம் = திசைச்சொல், அழகு
- தொடி = ஒரு பலம் (எடை), வளையல்
- தொய்யில் = உழவுநிலத்தில் எழுவதோர் புதல் (கோரைப்புல்), குழை, மகிழ்ச்சி, அழகு
- தோடு = தொகுதி, பனையிதழ் போல்வன, பூ-இதழ்
- தோல் = யானை, வனப்பு, தோல்-பலகை (தோலாலான கேடயம்)
- நகை = மகிழ்ச்சி, விளையாட்டு, இகழ்ச்சி ஆகியவற்றில் தோன்றும் மெய்க்குறிப்பாகிய நகை
- நந்தல் = கேடு, ஆக்கம்
- நவம் = ஒன்பது, கேண்மை, புதுமை
- நவம் = புதுமை, ஒன்பது
- நவிரம் = மலை, உச்சி, மருதயாழ்த் திறன்,
- நனவு = உணர்ச்சி, அகலம், தெளிவு
- நனி = பெருமை, சீதம், செறிவு
- நனை = பூமொட்டு, கள், காமம்
- நாகம் = அரவு, காரீயம், அமரர் நாடுகளில் ஒன்று, மலை, யானை, ஒருவகை மரத்தின் பெயர்
- நாகு = கோ0இ, எருமை, மரை(மான்), மீன்பெண், இளைமை, கெழுமை, இளைமரம்
- நாஞ்சில் = எயில்-உறுப்பு, உழுபடை
- நாண் = மாதர் மங்கலம்(தாலி), அணி, மானம், பாசம்
- நியமம் = அங்காடி, நியதி, தெரு
- நிழற்றல் = நுணுக்கம், நிழல் செயல்
- நீலம் = நீலமலர், நீல நிறம்
- நீவல் = தடவல், துடைத்தல்
- நீவி = ஆடை, கொய்சகம்
- நூல் = எண் (நூல் < நூறு), பனுவல் (புத்தகம்)
- நூழில் = குவவில் பட்டோர் (கூட்டத்திற்குள் பட்டோர்) கொடிப்புல்
- நூறு = பொடி, நூறு என்னும் எண்ணிக்கை
- நெய்தல் = ஆம்பல், கடல்சார்நிலம்
- நேர் = உடன்படல், உவமை, ஒத்தல், நுட்பம், சமன், பாதி, மிகுதி, தலைப்பாடு, தனிமை
- நொறில் = அடக்கம், விரைவு
- பகல் = நாள், ஒளி, நடுவு, பிளத்தல், பாகுபடுத்தல்
- பட்டிகை = கச்சம், தெப்பம்
- படர் = கருத்து, நெறி(வழி), பரிவு
- படி = பார்(நிலம்), பகை
- படிவம் = விரதம், வடிவு
- படு = படுதல், நன்மை, கள்
- படை = சயனம், பல்லணம், தானை, உழுநாஞ்சில், பயன்
- பண்ணை = ஆயம், மகள்ளிர் விளையாட்டு, பாய்புனல் படுகர்
- பணை = பருத்தல், பிழைத்தல், பழனம், முரசு, மரக்கோடு, புரவியின் பந்தி (குதிரை அணிவகுப்பு)
- பதங்கம் = விட்டில், பறவையின் பொதுப்பெயர்
- பதம் = சோறு, வழி, சொல், கால், ஈரம், சேமம், புனல், காலை,
- பதலை = தாழி, பரந்த-வாய்ப்-பறை
- பதி = உறைவிடம், தலைவன்
- பயிர் = விதந்து கட்டிய வழக்கு (இட்டுக்கட்டிச் சொல்லுதல்), விலங்கு-குரல், புள்-குரல், பசும்புல், பைங்கூழ்
- பரவை = கடல், பரப்பு
- பரி = வருத்தம், செலவு, ஒருவகை விலங்கு (குதிரை), பாதுகாத்தல்
- பரிவு = துன்பம், இன்பம்
- பல்லம் = காடி, பகழி, கணக்கில் ஓர் குறிப்பு (‘பல’ எனல்)
- பலி = ஐயம்(பிச்சை), சோறு
- பள்ளி = இடம், துயில்
- பற்றல் = தொடல், வளைத்தல், பிணித்தல்
- பனி = அச்சம், துன்பம், நடுக்கம், துகினம், பற்றிய சீதம் (குளிர்)
- பாங்கு = அழகு, உரிமை, பக்கம்
- பாசம் = ஊசித்துளை, கயிறு, ஆசை, பிசாசம், ஒருவகை ஆயுதம்
- பாடலம் = சிவப்பு, பாதிரிப்-பூ
- பாடி = நகரம், நாடு, படை-வீடு,
- பாடு = பெருமை, ஒலி, படுத்தல்
- பாணி = நெடித்தல்-பொழுது, நீர், கை, பாடலில் பல்லியம்
- பால் = பருத்தல், பக்கம், திசை, இயல்பு,
- பாலை = நீரின்றி வேனிலில் தெறு-நிலம், அந்நிலப் பாடல், பாடல்-சுவை, பொருள்வயிற் பிரிதல், புணர்ந்துடன் போதல், அவற்றை #உணர்த்துதல்
- பாழி = ஊர், வழி, உறையுள், சயனம்,
- பிரசம் = தேன், கள், தேனீ
- பிறங்கல் = உயர்வு, மலை, பெருமை
- பிறழ்தல் = ஒளிவிடம், பெயர்தல்
- புண்டரீகம் = தாமரை, புலி
- புணரி = கடல், திரை
- புதை = கணைக்கட்டு (அம்பறாத்தூணி), புதுமை
- புரிதல் = விரும்பல், செய்தல்
- புரை = உயர்வு, குற்றம், உண்மைச்சொல்
- புலம்பு = தனிமை, நடுக்கம், புலம்பல்
- புலவர் = அமரர், கவிஞர், ஆடுநர், பாடுநர், பொருநர், அறிஞர்
- பூ = அழகு, கூர்மை, பொலிவு
- பூவை = காயா-மரம், நாகணவாய்ப் புள்,
- பொதி = நிதி, சொற்பயன், நிகழ்பல பண்டம்
- பொருநர் = பொரும்-போர்த்தலைவர், பொருங்கூத்தின் கொடியர் (கொடியைத் தூக்கிக்கொண்டு ஆடும் பெருங்கூத்தர்), பொரும் படைவீரர்
- பொழில் = சோலை, உலகம்
- பொறி = திரு, ஐம்பொறி, செல்வம், இலாஞ்சனை (இலச்சினை),
- பொறை = சுமத்தல், பரித்தல், பொறுத்தல், (3 பொருள்) மலை, சுமை, பாரம், அம்பற்-சேந்தன் பொறுமை, (அம்பல் நாட்டை ஆளும் சேந்தன் என்னும் அரசனின் பொறுமை) பார் (5 பொருள்)
- போற்றல் = பாதுகாத்தல், புகழ்தல்
- மகரம் = மீனேறு(ஆண்மீன்), தாது
- மஞ்சு = மேகம், இளைமை, வனப்பு
- மடங்கல் = ஊழித்தீ, சிங்கம், உகம் முடிவு, இடி, கொடுங்கூற்றம், நோய் “ஆழித் தமிழோர் மடங்கல் என்பர்”
- மடல் = பூவின் இதழ், பனை-இதழ்
- மதர்(வு) = மகிழ்வு, மிகுதி
- மதலை = தூண், மரக்கலம், புதல்வன், கொடுங்கை, பாவை போல்வன, மற்றும் சார்பிற்கு ஏற்ற பொருள்
- மது = தேன், தேறல்
- மருதம் = பழன நிலம், மருதநிலப் பாடல்
- மலர்தல் = தோன்றுதல், எதிர்தல், விரிதல்
- மலைதல் = பொருதல், மலர் சூடுதல்
- மற்று = வினை-மாற்று, அசைநிலை
- மறலி = கூற்று, மயக்கம்
- மறன் = கொலை, சேவகம், கொடுவினைச் செயல், வலி, செற்றல்
- மறை = வேதம், மறைத்துமொழி-கிளவி
- மன் = மன்னல் (நிலைபெறல்), இடைச்சொல், இறை
- மன்னர் = அருந்திறல் வீரர், பெருந்திறல் உழவர்,
- மனவு = அக்குமணி, சங்குமணி
- மா = பெருமை, கருமை, சூதகம், நாற்றங்கால், வண்டு, பூ-உறை-திரு(மகள்),
- மாடு = மணி, செல்வம், நிறை, பக்கம், தனம் (தன்+அம்=தன்னுடையது எனப் பொருள்படும் தமிழ்ச்சொல்)
- மாதர் = காதல், மகளிர்
- மால் = மாயோன், மயக்கம், வேட்கை, மேகம், காற்று, பெருமை, கருநிறம், சோழன், புதன்
- மாலை = பொன்மாலை, பூமாலை, இரவு, அந்தி, மன்
- மாழை = ஆயமடமை, பொன், உலோகக் கட்டி, ஒலை, புளி, மா
- மானுதல் = ஒப்பு, மயக்கம்
- முடலை = திரட்சி, முருகு
- முரண் = வலி, பகை
- முருகு = முருகு, விழா, குமரவேள், இளைமை, நறை, நாற்றம், அகில், எழுச்சி, வெறியாட்டாளன்
- முல்லை = காடுசார் நிலம், நாள்மல்லிகை, மோடுபடு வென்றி, கற்பு
- முளரி = எரி, தாமரை, நுட்பம், முள்மரம், முள்மரக் காடு (என்னும் 5)
- முற்று = முழுவதும், வளைத்தல்(முற்றுகை)
- முனை = நுனி, பகை
- மூரல் = நகை, எயிறு, சோறு
- மூரி = பெருமை, ஆனேறு(காளை)
- மூலம் = மூல-நாள், வேர், முதல்
- மெய் = உடம்பு, உண்மை, மெய்யெழுத்து
- மை = குற்றம், ஆடு, கருமை, கொண்டல்
- வசி = வசியம், வாள், கூர்மை
- வஞ்சி = மேற்செலவு, ஒருவகைப் பா, ஓர்கொடிப்பிறப்பு (கொடி), கொடி போன்ற பெண்
- வடிவு = மேனி, உருவு, அல்குல்
- வண்ணம் = ஓசை, வடிவு
- வதுவை = மன்றல் (சடங்குத் திருமணம்), மணம்
- வம்பு = கச்சு, நிலையின்மை, புதுமை, கந்தம்மஃ,
- வயா = (கருவுற்ற மகளிர் மண் உண்ண விரும்பும்) வேட்கை, (வயவு என்னும்) பெருக்கம், வருத்தம்
- வயிரம் = செற்றம், கூர்மை சேர் மணி, வச்சிரம், வண்மை
- வயின் = வயிறு, இடம், மனை,
- வரி = (நாட்டுப்) பாடல், மெழுத்து (=மெட்டு), வண்டு
- வரைதல் = நீக்கல், கொள்ளல்
- வல்லை = விரைவு, மதில்
- வலன் = வென்றி, வலப்புறம், மேலிடம்
- வழங்கல் = கொடை, செல்ல்ல், சொல்லுதல்
- வழி = இடன்(இடம்), வழி(மொழிதல்)
- வள் = கூர்மை, வார்(விலங்கின் பதப்படுத்தப்பட்ட தோல்), வலிவு
- வளம் = பண்டம், வளப்பாடு
- வறிது = சிறிது, அருகல்(அருகிப் போதல்)
- வனம் = காடு, நீர், அழகு
- வாகை = ஆள்வினை வகையான செய்கை, கைவலம், கல்விமாண்பு, சால்பு முதலான பண்பு மிகை, ஒழுக்கம் முதலான தவமும் அறத்துறையும், ஒருவரின் ஒருவர் வென்றி, மிகுதி
- வாமம் = குறள், அழகு, குறங்கு (கால் தொடை), இடப்பால்
- வாய் = இடம்(‘வாய்’ என்னும் ஏழாம் வேற்றுமை உருபு), மெய்(உண்மை), வாக்கு(வாய் நேர்தல்)
- வாயில் = (பொறி)வாயில், வீட்டு வாயில்
- வாரணம் = யானை, கோழி, சங்கு
- வாரம் = ஏழு நாள் (கொண்ட தொகுப்பு), கிழமை(வெள்ளி வாரம்), மலைச்சார்வு(மலைச்சாரல்)
- விடங்கம் = முகடு, அழகு
- விண்டு = மாயோன், வெற்பு, வேய்(மூங்கில்)
- விம்மல் = ஒலித்தல், விம்முதல்
- விரை = சாந்து, விரை என்னும் ஆண்-உறுப்பு
- வில் = ஒளி, விற்படை, மூலம்
- விளக்கு = ஒளி, (எரியும்) விளக்கு
- விறப்பு = செறிவு, வெருவல், பெருக்கம்
- வீசுதல் = கொடுத்தல், எறிதல்
- வெடி = வெள்ளிடை, வெருவு
- வெம்மை = வேட்கை, விரைவு
- வெறி = நாற்றம், வேலன் ஆடல்
- வெறுக்கை = செல்வம், விழுப்பொருள்
- வேய் = மூங்கில், ஒற்று(ப்பார்த்தல்)
- வேலன் = முருகன், வெறியாட்டாளன்
- வேலி = மதில், காவல்
- வேலை = கடல், கடற்கரை, காலம்
- வேளாண்மை = உபகாரம், ஈகை
